Korpus wielkopolski, niemalowany

Niemalowany korpus wielkopolski

Bezsprzecznie coraz większą popularnością cieszą się ule styropianowe. Niewielka masa i małe, w porównaniu z ulami drewnianymi, gabaryty czynią je szczególnie przydatnymi w pasiekach wędrownych, ale są użyteczne także w pasiekach stacjonarnych, również amatorskich.

Decyduje o tym łatwość ich odkażania, trwałość i duża estetyka wykonania. Gospodarka w ulach styropianowych nie różnie się od tej w ulach wykonanych z innych materiałów. Jedynym problemem, z którym może się spotkać pszczelarz, jest zawilgocenie gniazda wynikające z nieprzepuszczalności tego materiału. Za to duża termoizolacyjność styropianu zapewnia doskonałe warunki cieplne, co korzystnie wpływa na szybki rozwój wiosenny rodziny pszczelej utrzymywanej w takim ulu. Ule styropianowe są wyposażone w dodatkowe elementy ułatwiające wykonywanie wielu prac pasiecznych i do pozyskiwania dodatkowych produktów pszczelich.

Korpusy gniazdowe mieszczą gniazdo (rodnię) rodziny pszczelej. W większości typów uli są one wykorzystywane jako nadstawki (magazyny miodowe). W korpusie gniazdowym znajduje się 10 lub 12 ramek gniazdowych.

Każdy korpus styropianowy posiada jeden otwór wentylacyjny. Otwór ten w miarę potrzeby zamyka się trapezowym plastikowym korkiem wentylacyjnym, z otworami umożliwiającymi przepływ powietrza lub szczelnym korkiem styropianowym. Może on stanowić też dodatkowy wylotek. W zewnętrznej płaszczyźnie ścian korpusów wykonane są wyżłobienia, umożliwiające chwytanie i przenoszenie korpusów.

Zalety ula styropianowego:

• znakomite właściwości izolacyjne
• odporność na wilgoć
• lekkość elementów, która ułatwia podkarmianie, miodobranie oraz prowadzenie pasiek wędrownych
• długa żywotność, związana z odpornością na czynniki atmosferyczne
• mocna i trwała konstrukcja
• ekologiczność (brak ryzyka dla środowiska przy produkcji, wtórne wykorzystanie odpadów)
• kompatybilność wszystkich elementów